The Rocky Horror Picture Show | |
---|---|
Σκηνοθεσία | Τζιμ Σάρμαν[1][2][3] |
Παραγωγή | Μάικλ Γουάιτ |
Σενάριο | Τζιμ Σάρμαν και Ρίτσαρντ Ο'Μπράιαν |
Βασισμένο σε | The Rocky Horror Show |
Πρωταγωνιστές | Τιμ Κάρι[2][4][3], Νέλ Κάμπελ[2][5][6], Πήτερ Χίνγουντ[2][5][6], Μπάρι Μπόστγουικ[2][4][3], Τσάρλς Γκρέι[5][6], Τζόναθαν Άνταμς[2][5][6], Σούζαν Σαράντον[2][4][3], Ρίτσαρντ Ο'Μπράιαν[2][4][3], Πατρίσια Κουίν[2][5][6], Meat Loaf[5][6][7], Τζέρεμι Νιούσον[2][5], Χίλαρι Λάμποβ[2], Χένρι Γόουλφ, Ishaq Bux, Σάντι Κορρέ, Άναμπελ Λέβεντον, Κου Σταρκ, Φραν Φουλενβάιντερ, Κρίστοφερ Μπίγκινς και Άντονι Μίλνερ |
Μουσική | Ρίτσαρντ Ο'Μπράιαν |
Φωτογραφία | Πίτερ Σουσίτσκι |
Μοντάζ | Γκραμ Κλίφορντ |
Εταιρεία παραγωγής | 20th Century Fox |
Διανομή | 20th Century Fox, Netflix και Disney+ |
Πρώτη προβολή | 1975 και 24 Ιουνίου 1977 (Γερμανία)[8] |
Διάρκεια | 100 λεπτά |
Προέλευση | Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής[9][10] και Ηνωμένο Βασίλειο[10][11][12] |
Γλώσσα | Αγγλικά |
Έπεται | Shock Treatment |
Σχετικά πολυμέσα | |
δεδομένα ( ) |
Το The Rocky Horror Picture Show είναι μουσική κωμωδία τρόμου του 1975 από την 20th Century Fox, παραγωγής των Λου Άντλερ (Lou Adler) και Μάικλ Γουάιτ (Michael White) και σκηνοθεσία του Τζιμ Σάρμαν (Jim Sharman). Το σενάριο γράφτηκε από τον Σάρμαν και τον ηθοποιό Ρίτσαρντ Ο'Μπράιαν, ο οποίος είναι επίσης μέλος του καστ. Η ταινία βασίζεται στη μουσική θεατρική παράσταση του 1973 The Rocky Horror Show, με μουσική, βιβλίο και στίχους του Ο'Μπράϊαν. Η παραγωγή είναι φόρος τιμής στις ταινίες επιστημονικής φαντασίας και τρόμου χαμηλού προϋπολογισμού (B-movies) της δεκαετίας του 1930 έως τις αρχές της δεκαετίας του 1960. Μαζί με τον Ο'Μπράϊαν, στην ταινία πρωταγωνιστούν οι Τιμ Κάρι (Tim Curry), Σούζαν Σαράντον και Μπάρυ Βόστγουικ (Barry Bostwick) και με αφηγητή τον Τσαρλς Γκρέι (Charles Gray), αλλά και μέλη του καστ από τις θεατρικές παραγωγές στο Royal Court Theatre, το Roxy Theatre και το Belasco Theatre, συμπεριλαμβανομένων των Νελ Κάμπελ (Nell Campbell) και Πατρίσια Κουίν (Patricia Quinn).
Η ιστορία επικεντρώνεται σε ένα νεαρό ζευγάρι αρραβωνιασμένου του οποίου το αυτοκίνητο χαλάει στη βροχή κοντά σε ένα κάστρο, όπου αναζητούν ένα τηλέφωνο για να καλέσουν βοήθεια. Το κάστρο - εξοχική κατοικία καταλαμβάνεται από άγνωστους με περίτεχνα κοστούμια που γιορτάζουν ένα ετήσιο συνέδριο. Ανακαλύπτουν ότι ο επικεφαλής του σπιτιού είναι ο Δρ. Φρανκ-Ν-Φέρτερ (Frank-N-Furter), ένας φαινομενικά τρελός επιστήμονας που στην πραγματικότητα είναι εξωγήινος τραβεστί από τον πλανήτη Τρανσέξουαλ στο γαλαξία της Τρανσυλβανίας, ο οποίος δημιουργεί στο εργαστήριό του έναν μυώδη άνδρα με το όνομα Ρόκι (Rocky).
Η ταινία γυρίστηκε στο Ηνωμένο Βασίλειο στα Bray Studios και σε τοποθεσία σε ένα παλιό εξοχικό κτήμα με το όνομα Oakley Court, περισσότερο γνωστό για την παλαιότερη χρήση του από την Hammer Film Productions. Στην ταινία χρησιμοποιήθηκαν κάποια από τα σκηνικά των ταινιών τρόμου της Hammer. Παρόλο που η ταινία αποτελεί ταυτόχρονα παρωδία και φόρο τιμής σε πολλές κιτς ταινίες επιστημονικής φαντασίας και τρόμου, η σχεδιάστρια κοστουμιών Σου Μπλέην (Sue Blane) δεν διεξήγαγε καμία έρευνα για τα σχέδιά της. Η Μπλέην έχει υποστηρίξει ότι οι δημιουργίες της για την ταινία επηρέασαν άμεσα την ανάπτυξη των τάσεων της μόδας της πανκ ροκ, όπως οι σκισμένες διχτυωτές κάλτσες και τα πολύχρωμα βαμμένα μαλλιά.[13]
Η αρχική υποδοχή ήταν εξαιρετικά αρνητική, αλλά σύντομα έγινε επιτυχία ως μεταμεσονύκτια ταινία, όταν το κοινό άρχισε να συμμετέχει στην ταινία στο Waverly Theatre της Νέας Υόρκης το 1976. Μέλη του κοινού επέστρεφαν συχνά στους κινηματογράφους και ενεργούσαν σαν να συνομιλούσαν με τους χαρακτήρες στην οθόνη και άρχισαν να ντύνονται σαν τους πρωταγωνιστές, δημιουργώντας παρόμοιες ομάδες παραστάσεων σε όλες τις Ηνωμένες Πολιτείες. Σχεδόν την ίδια εποχή, θαυμαστές με κοστούμια άρχισαν να παίζουν παράλληλα με την ταινία στο King's Court Theatre στο Πίτσμπουργκ. Αυτός ο «παράλληλος σκιώδης θίασος» μιμούνταν τις ενέργειες των χαρακτήρων που έπαιζαν ταυτόχρονα στην οθόνη, ενώ συγχρόνως μιμούνταν τα χείλη τους με τις ατάκες τους.
Ακόμα και το 2023, 47 χρόνια μετά την πρεμιέρα της, εξακολουθεί να προβάλλεται σε περιορισμένο αριθμό αιθουσών και είναι η μακροβιότερη κινηματογραφική ταινία στην ιστορία του κινηματογράφου. Σε πολλές πόλεις, ζωντανές ερασιτεχνικές σκιώδεις ομάδες παίζουν παράλληλα με την ταινία κατά την προβολή της και βασίζονται σε μεγάλο βαθμό στην παράδοση της συμμετοχής του κοινού.[14] Η ταινία προβάλλεται συχνότερα κοντά στο Χαλοουίν. Σήμερα, η ταινία έχει καθεστώς καλτ διεθνώς και έχει θεωρηθεί από πολλούς ως μια από τις καλύτερες μουσικές ταινίες όλων των εποχών. Το 2005, επιλέχθηκε για διατήρηση στο Εθνικό Μητρώο Κινηματογράφου των Ηνωμένων Πολιτειών από τη Βιβλιοθήκη του Κογκρέσου ως «πολιτιστικά, ιστορικά ή αισθητικά σημαντική».